1404شروع شد!
450 روز پیش این وبلاگ رو راه اندازی کردم ولی فقط یک مطلب منتشر کردم نمیدونم دقیقا دلیلش چیبود(احتمالا مثل بقیه کارا فقط رهاش کردم) ولی حالا دوباره اینجام.
خودم خوب میدونم که ذهن اشفته رو هیچی مثل نوشتن سر و سامون نمیده!
پ.ن| من نوشتن رو دوست دارم نوشتن تو بلاگ رو بیشتر. اگه از اینجا رد شدی و این پیامو خوندی یه نشونه از خودت بهم بده.
امروز از اون روزایی بود که فقط خوابیدم و فضای مجازی رو زیرو رو کردم.
کاش چندتا کتاب با خودم میاوردم.
من تو عمرم تاحالا ارایش نکردم هیچوقت ولی یهویی بین تایپ کلمات بالا احساس کردم یه رژلب و ریمل جالب باشه و...... جالب شد واقعااااااااااا.
این نوشته رو کمی دیر اپلود کردم درواقع دارم گزارش دوشنبه رو میزارم.
دیروز هدف هامو نوشتم. خیلی حس خوبی دارم دارم خودمو با سال جدید وفق میدم.
امسال هم که خداروشکر سال ادایی هاست و بالاخررررررهههه میتونم خودی نشون بدم.
تقریبا 8 ماهه که دارم عشق رو تو زندگیم تجربه میکنم و اولین باره که دلم میخواد واقعا از کسی مراقبت کنم.
میدونم قطعا تو روزای اول خیلی پراکنده مینویسم اما اشکالی نداره. همیشه قرار نیست همه چیز پرفکت باشه!
هنوز نتونستم هدف هامو بنویسم انگار احساس غریبگی میکنم با سال جدید.
ولی امروز حتما انجامش میدم.
من خیلی بلد نیستم خوب بنویسم. یعنی درواقع اصلا بلد نیستم. هرچیزی هم که تاحالا نوشتم یهویی بوده.یعنی یه‌چیزی یهویی اومده تو ذهنم منم دنبالشو گرفتم و به جاهای خوب خوب رسیدم. حالا البته این به این معنی نیست که دنبال یادگیری نمیرم.نه اصلا. اتفاقا چون دارم یادمی‌گیرم اینجارو افتتاح کردم. یه‌جورایی اینجا میشه مسیر یادگیریم و خاطره‌ی شکست و پیشرفت‌هام اینجا ثبت میشه و اینو خیلی دوست دارم.
